Όπου να ναι ξημερώνει.
Κανένα δευτερόλεπτο δεν είναι ίδιο με το προηγούημενο.
Κι ας μοιάζουν όλα ίδια.
Το μυαλό συνεχίζει να δουλεύει ασταμάτητα.
Κάνει αυτή τη σιωπή της νύχτας τόσο ενοχλητική.
Σαν να ψιθυρίζει στο σκοτάδι και κανείς να μην ακούει.
Κάποιες φορές φωνάζει. Μα δεν ακούγεται.
Κανένα δευτερόλεπτο δεν είναι ίδιο με το προηγούημενο.
Κι ας μοιάζουν όλα ίδια.
Το μυαλό συνεχίζει να δουλεύει ασταμάτητα.
Κάνει αυτή τη σιωπή της νύχτας τόσο ενοχλητική.
Σαν να ψιθυρίζει στο σκοτάδι και κανείς να μην ακούει.
Κάποιες φορές φωνάζει. Μα δεν ακούγεται.